Duurzame daad 9 - Alternatieve weesgegroetjes

Elektrisch vliegen komt steeds dichter bij. Onlangs las ik het bericht dat met een nieuwe elektromotor van Siemens een grote stap voorwaarts is gezet naar elektrisch vliegen. De enthousiaste CEO van het bedrijf voorspelt dat we al in 2030 het klimaatneutrale vliegtuig pakken voor onze stedentripjes binnen Europa. Een mooie ontwikkeling in de luchtvaartbranche. Maar dezelfde sector verwacht tegen die tijd ook een wereldwijde verdubbeling van het aantal vluchten met een bijna evenredige stijging van CO2-uitstoot: we vliegen steeds vaker en steeds verder.

Ook ik. Vanwege een vakantie en familiefeestelijkheden 3 lange vluchten in het afgelopen jaar! Goed voor 6 ton CO2. Ai, dat knaagt bij mij. Maar ik doe het toch, want niet gaan vanwege de enorme footprint die ik daarmee veroorzaak, vind ik te jammer. Het zal bij de meeste mensen zo zijn.

Je zondes schoonpoetsen
Wel kan ik volgens de KLM mijn vluchten compenseren voor € 70; niet heel veel geld als je dat afzet tegen al die vliegtickets. Dus een mooie oplossing, zou je denken. Maar gek genoeg voelt die donatie toch als een aflaat. Elke katholiek kent het: je zondes schoonpoetsen met een paar weesgegroetjes. In mijn geval euro's. Daarom ben ik me gaan verdiepen in CO2 compensatie. Als eerste in de psychologische kant van het verhaal. Waarom aarzel ik en met mij 99% van de Nederlanders? Een bliksemonderzoekje in mijn vriendenkring en bij mijn eigen geweten geeft inzicht: je ziet geen resultaat. Net als bij weesgegroetjes hoop je dat het werkt, maar zeker weten doe je het niet.

Mooie projecten
Klopt dit alleen? Is dit niet te makkelijk? Ik onderzoek verder: er zijn in Nederland 4 serieuze organisaties die je als consument de gelegenheid bieden je CO2 aandeel te neutraliseren: TreesforAll, het Hivos Klimaatfonds, GreenSeat en Fair Climate Fund. Al deze organisaties geven op hun website uitgebreide informatie over de projecten, waarin je kunt investeren: biogas installaties in India, verbeterde houtovens in Oeganda, een herbebossingsproject in Bolivia et cetera. Het zijn stuk voor stuk mooie projecten, die ook de levensstandaard van de lokale bevolking bevorderen. Al zou het geen gram CO2 schelen, dan nog word je er blij van.

Gold Standard
Maar dat is natuurlijk niet de kern. Het gaat om CO2-reductie. En daarom is er een keurmerk ontwikkeld door een aantal NGO's waaronder het Wereld Natuur Fonds: de Gold Standard Premium Quality Carbon Credits. Als je je CO2 compenseert in een - kort gezegd - Gold Standard project dan heb je de garantie dat elders CO2 blijvend gereduceerd wordt. Al de 4 hierboven genoemde organisaties bieden deze Gold Standard projecten aan.

'Soms is CO2 niet te voorkomen en dan is het goed dat er Gold Standard projecten zijn' lees ik op een van de websites. Wij thuis zijn overtuigd en hebben onze vliegtickets gecompenseerd maar daarbij direct besloten dat onze volgende vakantie op de fiets gaat. Want met CO2 is het net als met je gewicht: wat er niet aankomt hoeft er ook niet af. En dat is uiteindelijk het best.