CO2, weg er mee!

De Klimaattop vorig jaar in Parijs werd afgesloten met een stevig klimaatakkoord. Grootste winstpunt van het akkoord is, volgens mij de algehele acceptatie dat de aarde opwarmt en dat de mens daarvan de oorzaak is. Alle klimaatsceptici hebben het nakijken.
Alleen, met het akkoord zijn we er nog niet. De echte uitdaging begint nu pas, maar voor wie? En dan hoor ik weer de woorden van Obama bij de start van de top: 'Wij zijn de eerste generatie, die de veranderingen in het klimaat merkt en direct ook de laatste generatie, die het kan stoppen'.

Had hij het over de onderhandelaars, de regeringsleiders, de aanwezige milieuorganisaties of het handjevol demonstranten? Nee, hij zei 'wij, deze generatie': wij burgers, consumenten.

Net als roken
En daarin heeft hij gelijk. Immers elke gram te veel aan CO2 wordt door ons veroorzaakt. Direct door ons huis te verwarmen of in de auto te stappen. Maar vooral indirect door alle spullen die we kopen of dingen die we doen. Zonder consumenten geen bedrijven, die CO2 produceren. Het klimaat verandert door ons! Wordt het niet eens tijd dat we ons dat echt realiseren? Zou CO2 veroorzaken daarom niet net als roken moeten zijn: wellicht een lekkere gewoonte maar eigenlijk not done?

Het leuke van deze vraag is, dat met het antwoord het akkoord van Parijs sneller en beter kan worden uitgevoerd. Want CO2 wegwerken is zo'n uitdaging niet, als je het terugbrengt naar microniveau.

Gerust hart
Neem nu een welvarend land als Nederland: gemiddeld veroorzaken wij per persoon met alles wat we doen 10 ton CO2. Heb je een eenpersoonshuishouden, dat scoor je 14 ton. Heb je een hoog inkomen, ook dan stijgt je CO2-uitstoot navenant maar grosso modo zijn we ieder goed voor 10 ton. Willen we de klimaatverandering stoppen, dan hoeven we niet terug naar zero. Min 20% ten opzichte van onze uitstoot in 1990 is al voldoende. In dat jaar was de uitstoot per persoon 8 ton. Min 20%, resteert 6,4 ton. Maar to be on the safe site, zou ik zeggen: laten we gaan voor 5 ton.
Met andere woorden, wie zijn eigen CO2 berekent en zorgt dat de helft daarvan verdwijnt, die hoeft zich niet schuldig te voelen aan de klimaatverandering en kan kinderen, kleinkinderen, nichtjes, neefjes, buurkinderen en een ieder van de volgende generatie met een gerust hart onder ogen blijven komen.

Spekkoper
De eerste anderhalve ton is te regelen met één telefoontje. Een telefoontje naar een energiemaatschappij, die echte groene stroom van Hollandse zon of wind levert en het gas compenseert. Het zijn er talrijke, van grote landelijke maatschappijen tot kleine lokale coöperaties. Voor de prijs hoef je het tegenwoordig niet te laten: er staat standaard een aantal in de lijst van goedkoopste energieleveranciers. Ga je helemaal voor goedkoop, dan zijn zonnepanelen een uitkomst. Binnen 7, hooguit 8 jaar heb je de investering terugverdiend en daarna ben je voor minstens 12 jaar spekkoper.

Adequaat middel
Tweede stap is je aankopen compenseren door bomenplant of sponsoring van een duurzaam energieproject, meestal in Azië of Afrika. Met name ontbossing is een kink in de kabel in de strijd tegen CO2, dus aanplant een adequaat middel. Per jaar veroorzaak je ongeveer 7 ton CO2 door alles wat je uitgeeft aan voedsel, kleding, huisraad en hobby's. De helft, 3,5 ton compenseer je al met € 35. Vijfendertig euro: hoeveel promille is dat van het bedrag dat we jaarlijks uitgeven aan al die spullen?

'Doe jij nog aan CO2?
Ik ben gestopt en dat voelt zo goed!'

Eigenlijk zijn we nu al klaar, maar wie de smaak te pakken heeft, kan voor de bonus gaan met een paar simpele initiatieven, die we al best wel kennen: vaker met de fiets in plaats van de auto, wel zo gezond. Ook al zo goed voor je lijf: meatless monday, één dag in de week geen vlees. Twee is ook prima te doen. Meer eten van Hollandse bodem en het seizoen: fijn voor de Nederlandse boeren. Met vakantie? Europa is zo oninteressant nog niet. En vooral kiezen voor bedrijven, die het ook belangrijk vinden dat de wereld leefbaar blijft… Voordat je het weet ben je klimaatneutraal.

Doe mee!
Natuurlijk zegt nu iemand: wat maken mijn 5 ton nu uit op al die miljoenen, die de lucht in gaan? Niets, helemaal niets, volkomen zinloos. Maar jij bent niet de enige persoon, die begaan is met de wereld. We zijn zo langzamerhand met tamelijk veel. Als wij ieder onze eigen uitstoot deleten én wellicht nog een sceptische buurman van hetzelfde weten te overtuigen: 'Doe jij nog aan CO2? Ik ben gestopt en dat voelt zó goed!' Dan gaat het snel, heel snel… doe dus mee!